Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

he is displeased with us

  • 1 displeased

    adjective

    She was displeased with him for being late.

    مُسْتاء

    Arabic-English dictionary > displeased

  • 2 offendo

    1.
    offendo, di, sum, 3, v. a. and n. [obfendo]. to hit, thrust, strike, or dash against something (syn.: illido, impingo; class.).
    I.
    Lit.:

    offendere caput ad fornicem,

    Quint. 6, 3, 67:

    latus vehementer,

    Cic. Clu. 62, 175:

    coxam,

    to hurt himself in the haunch, Col. 5, 9, 1: pedem, Auct. B. Hisp. 23; Ov. F. 2, 720:

    solido,

    against something solid, Hor. S. 2, 1, 78:

    in scopulis offendit puppis,

    strikes on, Ov. P. 4, 14, 22:

    in redeundo offenderunt,

    ran aground, Caes. B. C. 3, 8:

    in cornua,

    Sol. 40:

    ne quem in cursu capite, aut cubito, aut pectore offendam, aut genu,

    Plaut. Curc. 2, 3, 2:

    visco,

    id. Poen. 2, 37.—
    B.
    Transf., to hit upon, light upon a person or thing, i. e. to come upon, meet with, find (syn.: deprehendo, invenio): si te hic offendero, moriere, Enn. ap. Cic. Rab. Post. 11, 29 (Trag. v. 301 Vahl.); cf. Cic. Att. 7, 26, 1:

    haec, cum ego a foro revortar, facite ut offendam parata,

    Plaut. Ps. 1, 2, 30:

    paululum si cessassem, Domi non offendissem,

    Ter. Eun. 4, 4, 5:

    si te in plateā offendero hac post umquam, periisti,

    id. ib. 5, 8, 34; id. Phorm. 5, 1, 31:

    imparatum te offendam,

    will come upon you unawares, will surprise you, Cic. Fam. 2, 3:

    eundem bonorum sensum,

    id. ib. 1, 9, 17:

    nondum perfectum templum offendere,

    id. Verr. 2, 4, 28, § 64:

    omnia aliter ac jusserat offendit,

    id. Rep. 1, 38, 59.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to suffer damage, receive an injury:

    quis est tam Lynceus, qui in tantis tenebris nihil offendat, nusquam incurrat?

    Cic. Fam. 9, 2, 2:

    in causis,

    id. de Or. 2, 74, 301:

    ad fortunam,

    Phaedr. 4, 14, 6.—
    B.
    In partic., to stumble, blunder, make a mistake, commit a fault; to commit an offence, to be offensive (syn.:

    pecco, delinquo): in quo ipsi offendissent, alios reprehendissent,

    Cic. Clu. 36, 98:

    sin quid offenderit, sibi totum, tibi nihil offenderit,

    id. Fam. 2, 18, 3:

    offendebant illi quidem apud gravīs et honestos homines, sed populi judiciis florebant,

    gave offence to, id. Sest. 49, 105:

    se apud plebem offendisse de aerario,

    id. Att. 10, 4, 8:

    neque in eo solum offenderat, quod,

    Nep. Phoc. 2, 2: legi, to offend against or violate the law, Dig. 22, 1, 1.—Hence (eccl. Lat.), to offend, commit a sin:

    in multis enim offendimus omnes,

    Vulg. Jac. 3, 2.— Of things, to be offensive:

    cum nihil aliud offenderit,

    Liv. 2, 2, 2; cf. id. 4, 42, 2.—
    C.
    To find fault with, be displeased with, take offence at any thing:

    at credo, in Caesarem probatis, in me offenditis,

    Caes. B. C. 2, 32:

    si in me aliquid offendistis,

    have taken any offence at me, Cic. Mil. 36, 99.—
    D.
    To fail in any thing, i. e. to have a misfortune, to be unfortunate, meet with ill success:

    apud judices offendere, opp. causam iis probare,

    Cic. Clu. 23, 63:

    cum multi viri fortes offenderint,

    id. Verr. 2, 5, 50, § 131:

    tamquam M. Atilius primo accessu ad Africam offenderit,

    i. e. met with a calamity, Liv. 28, 43, 17; cf. I. A. supra.— Impers. pass.:

    sin aliquid esset offensum,

    Cic. Fam. 1, 7:

    quoties culpā ducis esset offensum,

    might have met with a defeat, Caes. B. C. 3, 72; cf.:

    nullum ejusmodi casum exspectans, quo... in milibus passuum tribus offendi posset,

    id. B. G. 6, 36 Kraner ad loc.:

    at si valetudo ejus offendissit,

    failed, Gell. 4, 2, 10.—
    E.
    To shock, offend, mortify, vex, displease one:

    me exquisisse aliquid, in quo te offenderem,

    Cic. Fam. 3, 8, 4:

    tuam existimationem,

    id. ib. 3, 8, 7:

    neminem umquam non re, non verbo, non vultu denique offendit,

    id. Balb. 26, 59:

    offensus nemo contumeliā,

    id. Att. 6, 3, 3:

    ne offendam patrem,

    id. ib. 6, 3, 9:

    ut eos splendor offendat,

    id. Fam. 1, 7, 7:

    extinctum lumen recens offendit nares,

    Lucr. 6, 791:

    offendere tot caligas, tot Milia clavorum,

    provoke, Juv. 16, 24:

    polypodion offendit stomachum,

    disagrees with, Plin. 26, 8, 37, § 58:

    ne colorum claritas aciem oculorum offenderet,

    id. 35, 10, 36, § 97.— Pass., to be displeased, feel hurt:

    multis rebus meus offendebatur animus,

    Cic. Fam. 1, 9, 10.— With inf.:

    ut non offendar subripi (ista munera),

    so that I am not offended at their being taken from me, Phaedr. 4, 11, 6: componi aliquid de se, offendebatur, he took it ill, if, etc., Suet. Aug. 8, 9 fin. —Hence, of-fensus, a, um, P. a.
    A.
    Offensive, odious (cf.:

    invisus, odiosus, infensus): miserum atque invidiosum offensumque ordinem senatorium!

    Cic. Verr. 2, 3, 62, § 145:

    offensum et invisum esse alicui,

    id. Sest. 58, 125.—As subst.: offensum, i, n., the offence:

    offensum est quod eorum, qui audiunt, voluntatem laedit,

    Cic. Inv. 1, 49, 92.—
    B.
    Offended, displeased, vexed, incensed, imbittered:

    offensus et alienatus animus,

    Cic. Att. 1, 17, 7:

    aliena et offensa populi voluntas,

    id. Tusc. 5, 37, 106: offensos merere [p. 1259] deos, Ov. H. 21, 48: offensi animi regum, Auct. B. Alex. 32.— Comp.:

    quem cum esse offensiorem arbitrarer,

    Cic. Att. 1, 5, 2:

    quem sibi offensiorem sciebat esse,

    id. Clu. 62, 172; id. Att. 1, 5, 5.
    2.
    offendo, ĭnis, f. [1. offendo], an offence, Afran. ap. Non. 146, 32 (offendo, offensio, Non.).

    Lewis & Short latin dictionary > offendo

  • 3 offensum

    1.
    offendo, di, sum, 3, v. a. and n. [obfendo]. to hit, thrust, strike, or dash against something (syn.: illido, impingo; class.).
    I.
    Lit.:

    offendere caput ad fornicem,

    Quint. 6, 3, 67:

    latus vehementer,

    Cic. Clu. 62, 175:

    coxam,

    to hurt himself in the haunch, Col. 5, 9, 1: pedem, Auct. B. Hisp. 23; Ov. F. 2, 720:

    solido,

    against something solid, Hor. S. 2, 1, 78:

    in scopulis offendit puppis,

    strikes on, Ov. P. 4, 14, 22:

    in redeundo offenderunt,

    ran aground, Caes. B. C. 3, 8:

    in cornua,

    Sol. 40:

    ne quem in cursu capite, aut cubito, aut pectore offendam, aut genu,

    Plaut. Curc. 2, 3, 2:

    visco,

    id. Poen. 2, 37.—
    B.
    Transf., to hit upon, light upon a person or thing, i. e. to come upon, meet with, find (syn.: deprehendo, invenio): si te hic offendero, moriere, Enn. ap. Cic. Rab. Post. 11, 29 (Trag. v. 301 Vahl.); cf. Cic. Att. 7, 26, 1:

    haec, cum ego a foro revortar, facite ut offendam parata,

    Plaut. Ps. 1, 2, 30:

    paululum si cessassem, Domi non offendissem,

    Ter. Eun. 4, 4, 5:

    si te in plateā offendero hac post umquam, periisti,

    id. ib. 5, 8, 34; id. Phorm. 5, 1, 31:

    imparatum te offendam,

    will come upon you unawares, will surprise you, Cic. Fam. 2, 3:

    eundem bonorum sensum,

    id. ib. 1, 9, 17:

    nondum perfectum templum offendere,

    id. Verr. 2, 4, 28, § 64:

    omnia aliter ac jusserat offendit,

    id. Rep. 1, 38, 59.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to suffer damage, receive an injury:

    quis est tam Lynceus, qui in tantis tenebris nihil offendat, nusquam incurrat?

    Cic. Fam. 9, 2, 2:

    in causis,

    id. de Or. 2, 74, 301:

    ad fortunam,

    Phaedr. 4, 14, 6.—
    B.
    In partic., to stumble, blunder, make a mistake, commit a fault; to commit an offence, to be offensive (syn.:

    pecco, delinquo): in quo ipsi offendissent, alios reprehendissent,

    Cic. Clu. 36, 98:

    sin quid offenderit, sibi totum, tibi nihil offenderit,

    id. Fam. 2, 18, 3:

    offendebant illi quidem apud gravīs et honestos homines, sed populi judiciis florebant,

    gave offence to, id. Sest. 49, 105:

    se apud plebem offendisse de aerario,

    id. Att. 10, 4, 8:

    neque in eo solum offenderat, quod,

    Nep. Phoc. 2, 2: legi, to offend against or violate the law, Dig. 22, 1, 1.—Hence (eccl. Lat.), to offend, commit a sin:

    in multis enim offendimus omnes,

    Vulg. Jac. 3, 2.— Of things, to be offensive:

    cum nihil aliud offenderit,

    Liv. 2, 2, 2; cf. id. 4, 42, 2.—
    C.
    To find fault with, be displeased with, take offence at any thing:

    at credo, in Caesarem probatis, in me offenditis,

    Caes. B. C. 2, 32:

    si in me aliquid offendistis,

    have taken any offence at me, Cic. Mil. 36, 99.—
    D.
    To fail in any thing, i. e. to have a misfortune, to be unfortunate, meet with ill success:

    apud judices offendere, opp. causam iis probare,

    Cic. Clu. 23, 63:

    cum multi viri fortes offenderint,

    id. Verr. 2, 5, 50, § 131:

    tamquam M. Atilius primo accessu ad Africam offenderit,

    i. e. met with a calamity, Liv. 28, 43, 17; cf. I. A. supra.— Impers. pass.:

    sin aliquid esset offensum,

    Cic. Fam. 1, 7:

    quoties culpā ducis esset offensum,

    might have met with a defeat, Caes. B. C. 3, 72; cf.:

    nullum ejusmodi casum exspectans, quo... in milibus passuum tribus offendi posset,

    id. B. G. 6, 36 Kraner ad loc.:

    at si valetudo ejus offendissit,

    failed, Gell. 4, 2, 10.—
    E.
    To shock, offend, mortify, vex, displease one:

    me exquisisse aliquid, in quo te offenderem,

    Cic. Fam. 3, 8, 4:

    tuam existimationem,

    id. ib. 3, 8, 7:

    neminem umquam non re, non verbo, non vultu denique offendit,

    id. Balb. 26, 59:

    offensus nemo contumeliā,

    id. Att. 6, 3, 3:

    ne offendam patrem,

    id. ib. 6, 3, 9:

    ut eos splendor offendat,

    id. Fam. 1, 7, 7:

    extinctum lumen recens offendit nares,

    Lucr. 6, 791:

    offendere tot caligas, tot Milia clavorum,

    provoke, Juv. 16, 24:

    polypodion offendit stomachum,

    disagrees with, Plin. 26, 8, 37, § 58:

    ne colorum claritas aciem oculorum offenderet,

    id. 35, 10, 36, § 97.— Pass., to be displeased, feel hurt:

    multis rebus meus offendebatur animus,

    Cic. Fam. 1, 9, 10.— With inf.:

    ut non offendar subripi (ista munera),

    so that I am not offended at their being taken from me, Phaedr. 4, 11, 6: componi aliquid de se, offendebatur, he took it ill, if, etc., Suet. Aug. 8, 9 fin. —Hence, of-fensus, a, um, P. a.
    A.
    Offensive, odious (cf.:

    invisus, odiosus, infensus): miserum atque invidiosum offensumque ordinem senatorium!

    Cic. Verr. 2, 3, 62, § 145:

    offensum et invisum esse alicui,

    id. Sest. 58, 125.—As subst.: offensum, i, n., the offence:

    offensum est quod eorum, qui audiunt, voluntatem laedit,

    Cic. Inv. 1, 49, 92.—
    B.
    Offended, displeased, vexed, incensed, imbittered:

    offensus et alienatus animus,

    Cic. Att. 1, 17, 7:

    aliena et offensa populi voluntas,

    id. Tusc. 5, 37, 106: offensos merere [p. 1259] deos, Ov. H. 21, 48: offensi animi regum, Auct. B. Alex. 32.— Comp.:

    quem cum esse offensiorem arbitrarer,

    Cic. Att. 1, 5, 2:

    quem sibi offensiorem sciebat esse,

    id. Clu. 62, 172; id. Att. 1, 5, 5.
    2.
    offendo, ĭnis, f. [1. offendo], an offence, Afran. ap. Non. 146, 32 (offendo, offensio, Non.).

    Lewis & Short latin dictionary > offensum

  • 4 ÞYKKJA

    I)
    (þykki, þótta, þótt), v.
    1) to be thought to be, seem to be, be esteemed or reckoned as;
    hón þótti beztr kostr, she was thought the best match;
    2) with dat. it seems to one, one thinks (þykki mér ráð, at þú farir at finna Gizur hvíta);
    e-m þykkir at e-u, one feels hurt at, takes it to heart, is displeased with (þótti mönnum mikit at um víg Kjartans);
    mér þykkir fyrir (or fyr) e-u, I dislike, am unwilling to (mér þykkir meira fyrir en öðrum mönnum at vega menn);
    e-m þykkir mikit um e-t, one takes it much to heart (honum þótti svá mikit um fall Ólafs konungs, at);
    e-m þykkir mikit undir e-u, one thinks it of great importance (mikit þótti spökum mönnum undir því, at);
    impers., vilda ek, at þér þœtti eigi verr, I wish that thou wouuldst not take it amiss;
    þótti sinn veg hvárum, they disagreed;
    þykki mér sem undan sé gaflveggrinn, it seems to me as though the gable-wall were down;
    þótti mér þeir sœkja at (= sem þeir sœkti at), methought they pressed hard on me;
    3) refl., þykkjast, to seem to oneself, think oneself, think (en ek þykkjumst þó mjök neyddr til hafa verit);
    hann þykkist einn vita allt, he thinks he alone knows everything;
    þykkist hann mjök fyrir öðrum mönnum, he thinks himself far above other men;
    en Brynhildr þykkist brúðr var-gefin, but B. will think she is ill-matched.
    f.
    liking, sentiment, disposition;
    fóru þykkjur þeira saman, their sentiments went together;
    2) dislike, displeasure (leggja þykkju á e-n or e-t).
    * * *
    pres. þykkir, pret. þótti, subj. þætti (i. e. þœtti), part. þótt: a middle form þykkjumk and þóttumk: the form with kk is the true old one, and is always so written in rhymes by old poets (with fékk, hykk, þekkir, etc.): in mod. usage one k has been lost, þykja, þykir, and so often in Editions, but erroneously; the ancients often sounded this word with i, þikkja, þikkir, but y is the older and better form: with neg. suff. þykkir-a, þótti-t, þóttisk-a-þú, Ls. 60; þykkj-at, Hkv. 2. 22; þikkir-a, Fms. vi. 447 (in a verse): [þykkja þótti and þekkja þátti are correlative verbs, one neut. the other transit.; so also Goth. þagkjan þahta = λογίζεσθαι, and þugkjan þauhta = δοκειν; A. S. þencan þahte and þincan þuhte; Germ. denken dachte and dünken dünkte; a trace of the neut. sense remains in Engl. methinks, methought.]
    A. To be thought, seem:
    I. to be thought to be, seem to be, be esteemed, valued; ok hann mundi þá þykkja betr gengit hafa, en sitja við eldstó móður sinnar, Fs. 6; muntú þar göfugr þykkja á því landi ok verða kynsæll, Landn. 260; öngir þóttu ( were thought) löglegir dómar nema hann væri í, … hón þótti beztr kostr, Nj. 1; tíðindi þau er mörgum þótti mikil, 123; saka-staði þá er hann þótti á eiga, 166; þótti hvárum-tveggja þær ræður skemtiligar, Eg. 686; öllum þótti þeirra ferð in svívirðiligsta, Nj. 263; bætt vóru vígin sem vert þótti, 88; ek þótta ok þjóðans rekkum hverri hæri, I was thought by them to be, Gkv. 1. 19.
    II. with dat. it seems to one, one thinks, denoting thought, feeling, sentiment, also resentment, as may be seen from the references, (cp. Germ. mich dünkt; Engl. methinks); mikit þótti spökum mönnum undir því at menn ætti gott saman í útverjum, Ld. 38; Halli þótti Ingjaldr lítt vilja hefja sitt ráð til þroska, id.: vel þykki mér, hvergi þykki mér við hníta, Ísl. ii. 343; þér þótti eigi þess vert at við mik væri um talat, þykki mér þetta ráð eigi svá mikils-háttar, id.; vilda ek, at þér þætti eigi verr, that thou shouldest not think the worse, be displeased, Nj. 17; þótti sinn veg hvárum, they disagreed, Ld. 38; þeir ræddu at Guðrúnu þætti lítið dráp Bolla, they said that G. took little thought of Bolli’s death, 246; þótti okkr gott ( it seemed good to us) er þeim var ótti at ykkr, Nj. 252; allir menn mæltu at betra þætti hjá Skarphéðni dauðum en þeir ætluðu, 209; Finnr lét sér fjándskap í þykkja við konung, Fms. vi. 294; Gunnari þótti fýsilegt … þótti þeim sér nú mundu lítið fyrir, Nj. 113; mér þykkir sem málum várum sé komit í únýtt efni, ef …, 150; þan (tíðendi) megu mér mikil þykkja, ok eigi ólíklig, Fs. 9; vil ek sjá hverr slægr mér þykkir í þér vera, 11; mér þykkir þeir merkiligstir menn, 19; ekki þikki mér þetta sjór, Landn. 251; vel þykkir mér at þú farir brott, 260; eigi þikki mér sem vér munim í þessum dal búnað reisa, Fs. 25; þat þótti honum mest af bregða, 77; líkami Bergþóru þikki mér at líkendum ok þó vel, Nj. 208; nú þykkja þeim eigi tíðir í görandi, K. Þ. K. 154; nú þikkir presti eigi rétt at skírn farit, 14; þikki mér ráð, at þú farir at finna Gizur hvíta, Nj. 77; ek veit at þér þykkir mikit fyrir ferðum, id., Fms. i. 195; undr þótti mér, er bróðir þinn vildi eigt taka af þér þetta starf, Nj. 77; höfðu menn þat fyrir satt at þeim þætti mikit fyrir at skiljask, Ld. 190; hvárt þykkir þér undir því sem mest at vit sém sem vitrastir, Nj. 263; honum þykkir mikit undir at þeim færisk vel, Ísl. ii. 343; hann heilsar þeim … þat ætlum vér at þér þykki lítið undir um vára heilsan, … en þat vitum vér at oss þykkir eigi verr at þú værir eigi heil, Fbr. 62; hann segir sér mikit þykkja at láta eignir sínar, Eg. 539; þó þú látir þér einskis þ. vert um dráp Bárðar, 255; hann spurði hvat honum þótti, eða þykkir þér hér eigi gott, Nj. 126; hefir ek nökkut þat gört at þér þykki við mik at, Gísl. 16; allt þat er honum þykkir af við mik, Ó. H. 148; þótti honum mikit at um víg Kjartans, Ld. 226; sem mér þykkir meira fyrir en öðrum mönnum at vega menn, Nj. 85; ek hygg at honum muni nú minnst fyrir þ., Fms. xi. 113; er mér þykkir allítið fyrir at missa, … þótti þeim sem Egill mundi eigi aptr koma, Eg. 223; þótti honum sér úvænt til undan-kvámu, 406; þeir er höfðu sér traust at mæla sem þótti, to speak as they thought, Fms. i. 22; þat þótti Þorkatli mest af bregða er í vatni skyldi þvásk, Fs. 77: with the notion of vision, dreams, or the like, þótti mér þeir sækja at öllu-megin … en Hjört þótti mér þeir hafa undir, … eptir þat þótti mér stökkva vargarnir, Nj. 95; þeim þótti hann vera kátr ok kveða í hauginum, 118; ok þótti honum hann vekja sik, 121; þá þótti mér undarliga við bregða, mér þótti hann þá kalla …, 211; æpti hann svá mikit óp at mér þótti allt skjálfa í nándir, 212; hón þótti mér þat vel þekkjask, Ísl. ii. 194; ekki þótti henni blómit svá mikit á vera, 14; ok þótti mér ílla sæma … þótti mér sjá skaði miklu meiri, etc., Ld. 126. 128.
    B. Reflex.; the forms þykkjumk and þóttumk, also spelt with mz:
    I. subject and object being the same person, I myself, he himself, or the like; to seem to oneself, to think oneself, of oneself, with oneself, or the like; hversu mikinn styrk fólkit þykkisk af honum hafa, Edda (pref.) 148; ok þóttumk ek ekki þess verðr frá henni, því at ek þykkjumk þat hafa lýst nökkurum sinnum, at mér hefir ekki hennar úvirðing betri þótt en sjálfs míns, Gísl. 35; svá þykkjumzt ek jafnan gört hafa, Fms. vi. 101; en ek þykkjumk þó mjök neyddr til hafa verit, Nj. 88: to seem to oneself, ok þóttisk-a þú þá Þórr vera, thou didst not seem to thyself to be Thor, daredst not call thyself Thor, Ls. 60; hét Grímr ferðinni þá er hann þættisk búinn, Eg. 108; til hvers þykkjask þessir menn færir, Hrafn. 17: with the notion of presumption or pride, ok þykkisk hann mjök fyrir öðrum, he thinks himself much above others, Ld. 38; þó þykkisk ér þjóðkonungar, Skv. 3. 35; hann þykkisk einn vita allt, Nj. 32: with the notion of appearance, not reality, þá þóttisk hann rista henni manrúnar, he deluded himself. Eg. 587: with the notion of vision, to dream that, Njáll mælti, undarliga sýnisk mér nú, ek þykkjumk sjá um alla stofuna (ok þykki mér sem undan sé gaflveggrinn), Nj. 197; þat dreymdi mik at ek þóttumk ríða fram hjá Knafahólum, þar þóttisk ek sjá varga marga, … ok þóttumk ek þá eigi vita hvat mér hlífði … en ek þóttumk verða svá reiðr, at …, 95; hann þóttisk játa því, 121; ek þóttisk staddr at Lómagnúpi, Nj.; dreymt hefir mik í nótt … þar þóttumk ek vera staddr er eigi þótti öllum einnog, ok þóttumk ek hafa sverðit … en ek þóttumk kveða vísur tvær í svefninum, Ísl. ii. 352; þat dreymði mik at ek þóttisk heima vera at Borg, … álpt eina væna ok fagra ok þóttisk ek eiga, ok þótti mér allgóð …, 194; hón þóttisk sjá tré mikit í rekkju þeirra Grímkels, 14; úti þóttumk ek vera stödd við læk nokkurn, … ek þóttumk vera stödd hjá vatni einu … ok þóttumk ek eiga ok einkar vel sama, … ek þóttumk eiga gullhring, … er ek þóttumk þá bera hjá mér þann hug, … þá þótumk ek sjá fleiri brestina á … ek þóttumk hafa hjálm á höfði … ek þóttumk eiga þá görsemi, Ld. 126, 128; hvat er þat drauma? ek þóttumk fyr dag rísa, etc., Em. (begin.) In the first person the ancients use the form þóttumk þykkjumk much more frequently than þykkist þóttisk, which is the mod. form.
    II. the subject being different, he or it seemed to me, a middle form, this use is rare, and only occurs in poetry; gott þóttumk þat, er ek þögn of gat, it seemed good to me, I was glad that I got a bearing, Höfuðl. 19; úlfar þóttumk öllum betri, ef þeir léti mik lífi týna, the wolves seemed all the better friends if they would let me lose my life, Gh. 11.

    Íslensk-ensk orðabók > ÞYKKJA

  • 5 असूय


    asūya
    1) Nom. P. - yati, rarely Ā. - yate (pr. p. - yát RV. X, 135, 2 ṠBr. ;

    aor. āsūyīt ṠBr. III ;
    3. pl. asūyishuḥ Rājat.) to murmur at, be displeased orᅠ discontented with (dat. < ṠBr. Pāṇ. 1-4, 37, etc.. >
    orᅠ acc. MBh. R. etc..):
    Caus. (ind. p. asūyayitvā) to cause to be displeased, irritate MBh. III, 2624 (N.)
    2) mfn. grumbling at, displeased with (loc.) MBh. XIII, 513 ;
    (ā) f. displeasure, indignation (especially at the merits orᅠ the happiness of another), envy, jealousy Nir. Āp. Mn. etc.

    Sanskrit-English dictionary > असूय

  • 6 niezadowol|ony

    adj. dissatisfied, discontented (z kogoś/czegoś with sb/sth); displeased (z kogoś/czegoś with sb/sth); disgruntled (z czegoś at sth); unhappy (z kogoś/czegoś about a. with sb/sth)
    - szef był niezadowolony z pracy zespołu the boss was displeased with the team’s work
    - był niezadowolony z zakupu nowego garnituru he was unhappy with his new suit

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niezadowol|ony

  • 7 e gücenmiş

    1. displeased at 2. displeased with 3. vexed at 4. vexed with

    Turkish-English dictionary > e gücenmiş

  • 8 memnun olmamak

    v. be displeased at, be displeased with, not to be happy with

    Turkish-English dictionary > memnun olmamak

  • 9 כעס

    כָּעַס(b. h.) (to be dark, hot, cmp. חמץ, 1) to be angry, displeased. Ber.61b top, v. כָּבֵד III. Tem.16a (play on עַכְסָה) כל … כּוֹעֵס עלוכ׳ whoever saw her became displeased with his own wife. Ned.22a, a. fr. כל הכועס whoever allows himself to be carried away by his wrath. Ex. R. s. 45 מטרונה שכָּעֲסָה עלוכ׳ a matron (queen) that was angry with the kings daughter; a. fr.Part. pass. כָּעוּס, f. כְּעוּסָה; pl. כְּעוּסִים, כְּעוּסוֹת. Ib. כשיהיו פניך כ׳וכ׳ when thou shalt be angry, I shall conciliate thee ; (Tanḥ. Ki Thissa 27 כשאהיה אני בכעס); a. e.V. כָּעוּס. 2) to grow hot in the stomach, to ferment, swell. Gitt.70a לכשחִּכְעוֹס תעמוד על מליאה Ar. (ed. מילואך) when it (the food) swells, it will just fill the capacity of thy stomach. Hif. הִכְעִיס to provoke to anger. Deut. R. s. 3. שהם עתירים להַכְעִיס אותי that they are going to provoke me (through idolatry). Ab. V, 2 היו מַכְעִיסִיןוכ׳ were constantly provoking (the Lord). Snh.27a, a. fr. להַכְעִיס in a spirit of defiance, v. מוּמָר; a. fr.Imper. אַכְעִיס (for הכעיס). Ruth R. end (ref. to Ps. 4:5) ארגיז יצרך … א׳ יצרך ולא תחטא let thy tempter rage, but sin not; but the Rabbis say, arouse thy (good) inclination to indignation, and thou shalt not sin. (Midr. Till. to Ps. l. c. אַכְחֵיש … ואל יחטיאך weaken thy tempter (by ascetics) ; Yalk. Ps. 627;Pesik. Shubah, p. 158a> אכופס, corr. acc.

    Jewish literature > כעס

  • 10 כָּעַס

    כָּעַס(b. h.) (to be dark, hot, cmp. חמץ, 1) to be angry, displeased. Ber.61b top, v. כָּבֵד III. Tem.16a (play on עַכְסָה) כל … כּוֹעֵס עלוכ׳ whoever saw her became displeased with his own wife. Ned.22a, a. fr. כל הכועס whoever allows himself to be carried away by his wrath. Ex. R. s. 45 מטרונה שכָּעֲסָה עלוכ׳ a matron (queen) that was angry with the kings daughter; a. fr.Part. pass. כָּעוּס, f. כְּעוּסָה; pl. כְּעוּסִים, כְּעוּסוֹת. Ib. כשיהיו פניך כ׳וכ׳ when thou shalt be angry, I shall conciliate thee ; (Tanḥ. Ki Thissa 27 כשאהיה אני בכעס); a. e.V. כָּעוּס. 2) to grow hot in the stomach, to ferment, swell. Gitt.70a לכשחִּכְעוֹס תעמוד על מליאה Ar. (ed. מילואך) when it (the food) swells, it will just fill the capacity of thy stomach. Hif. הִכְעִיס to provoke to anger. Deut. R. s. 3. שהם עתירים להַכְעִיס אותי that they are going to provoke me (through idolatry). Ab. V, 2 היו מַכְעִיסִיןוכ׳ were constantly provoking (the Lord). Snh.27a, a. fr. להַכְעִיס in a spirit of defiance, v. מוּמָר; a. fr.Imper. אַכְעִיס (for הכעיס). Ruth R. end (ref. to Ps. 4:5) ארגיז יצרך … א׳ יצרך ולא תחטא let thy tempter rage, but sin not; but the Rabbis say, arouse thy (good) inclination to indignation, and thou shalt not sin. (Midr. Till. to Ps. l. c. אַכְחֵיש … ואל יחטיאך weaken thy tempter (by ascetics) ; Yalk. Ps. 627;Pesik. Shubah, p. 158a> אכופס, corr. acc.

    Jewish literature > כָּעַס

  • 11 GÖRA

    ð, also spelt görva, giörva, geyra, giora, gera: prop. gøra, not gra (the ø was sounded nearly as y or ey), so that the g is to be sounded as an aspirate, however the word is spelt; and the insertion of i or j (giöra, gjöra), which is usual in mod. writing, and often occurs in old, is phonetic, not radical, and göra and gjöra represent the same sound. The word in the oldest form had a characteristic v, and is spelt so on the Runic stones in the frequent Runic phrase, gaurva kubl, Baut., and Danske Runemind. passim; but also now and then in old Icel. MSS., e. g. the Kb. of Sæm. (cited from Bugge’s Edit.), gorva, Am. 75, Skv. 1. 34, 3. 20, Hm. 123, Og. 29; gerva, Am. 64, Bkv. 3; giorva, Rm. 9; giorfa, 28; gorvir, Hkv. Hjörv. 41; gørvom, Hým. 6; gorviz, Am. 35; gerviz, Merl. 2. 89:—this characteristic v has since been dropped, and it is usually spelt without it in MSS., gora, Hým. 1, Og. 23, Ls. 65; gera, Am. 85; gorir, Hm. 114: the pret. always drops the v, gorþi, Hym. 21; gorðo or gorþo, fecerunt, Hm. 142, Am. 9; gorðumz, Hðm. 28; gerþi, Am. 74; gerþit, 26:—with i inserted, Rm. 9, 22; giordu, 11; in the Mork. freq. giavra. The ö is still sounded in the east of Icel., whereas gera is the common form in speech, gjöra in writing:—the old pres. indic. used by the poets and in the laws is monosyllabic görr, with suffixed negative, görr-a, Hkr. i. (in a verse); mod. bisyllabic görir, which form is also the usual one in the Sagas:—the old part. pass. was görr or gerr, geyrr, Fms. ix. 498, x. 75, where the v was kept before a vowel, and is often spelt with f, gorvan, gorvir, and gorfan, gorfir: dat. so-goro or so-guru adverbially = sic facto: the mod. part. gjörðr, gerðr, görðr, as a regular part. of the 2nd weak conjugation, which form occurs in MSS. of the 15th century, e. g. Bs. i. 877, l. 21. [This is a Scandin. word; Dan. gjöre; Swed. göra; Old Engl. and Scot. gar, which is no doubt of Scandin. origin, the Saxon word being do, the Germ. thun, neither of which is used in the Scandin.; the word however is not unknown to the Teut., though used in a different sense; A. S. gervan and gearvjan = parare; O. H. G. karwan; Germ. gerben, garben, but esp. the adj. and adv. gar, vide above s. v. gör-.] To make, to do; the Icel. includes both these senses.
    A. To make:
    I. to build, work, make, etc.; göra himin ok jörð, 623. 36, Hom. 100; göra hús, to build a house, Fms. xi. 4, Rb. 384; göra kirkju, Bjarn. 39; göra skip, N. G. L. i. 198; göra langskip, Eg. 44; göra stólpa, Al. 116; göra tól (= smíða), Vsp. 7; göra (fingr)-gull, Bs. i. 877; göra haug, to build a cairn, Eg. 399; göra lokhvílu, Dropl. 27; göra dys, Ld. 152; göra kistu ( coffin), Eg. 127; göra naust, N. G. L. i. 198; göra jarðhús, Dropl. 34; göra veggi, Eg. 724: also, göra bók, to write a book, Íb. 1, Rb. 384; göra kviðling, to make a song, Nj. 50; göra bréf, to draw up a deed ( letter), Fms. ix. 22; göra nýmæli, to frame a law, Íb. 17.
    2. adding prep.; göra upp, to repair, rebuild, restore, Fb. ii. 370; göra upp Jórsala-borg, Ver. 43; göra upp skála, Ld. 298; göra upp leiði, to build up a grave.
    II. to make, prepare, get ready; göra veizlu, drykkju, brúðkaup, erfi, and poët. öl, öldr, to make a feast, brew bridal ale, Fs. 23, Fms. xi. 156, Dropl. 6, Am. 86; göra seið, blót, to perform a sacrifice, Ld. 152; göra bú, to set up a house, Grág. i. 185, Ld. 68; göra eld, to make a fire, Fs. 100, K. Þ. K. 88; göra rekkju, to make one’s bed, Eg. 236; göra upp hvílur, Sturl. ii. 124; göra graut, to make porridge, Eg. 196, N. G. L. i. 349; göra drykk, to make a drink, Fms. i. 8; göra kol, or göra til kola, to make charcoal, Ölk. 35.
    III. in somewhat metaph. phrases; göra ferð, to make a journey, Fms. x. 281; görði heiman för sína, he made a journey from home, Eg. 23; göra sinn veg, to make one’s way, travel, Mar.; göra uppreisn, to make an uprising, to rebel, Rb. 384, Fms. ix. 416; göra úfrið, to make war, 656 C. 15; göra sátt, göra frið, to make peace, Hom. 153, Bs. i. 24; göra féskipti, Nj. 118; göra tilskipan, to make an arrangement, Eg. 67; göra ráð sitt, to make up one’s mind, Nj. 267, Fms. ix. 21; göra hluti, to cast lots, Fms. x. 348.
    2. to make, give, pay, yield; göra tíund, to pay tithes, Hom. 180; hann skal göra Guði tíunda hlut verðsins, id.; göra ölmusu, to give alms, 64; göra ávöxt, to yield fruit, Greg. 48; gefa né göra ávöxt, Stj. 43; göra konungi skatt eða skyld, Fms. xi. 225.
    3. to contract; göra vináttu, félagskap, to contract friendship, Nj. 103, Eg. 29; göra skuld, to contract a debt, Grág. i. 126: göra ráð með e-m, to take counsel with, advise one, Eg. 12; göra ráð fyrir, to suppose, Nj. 103, Fms. ix. 10; göra mun e-s, to make a difference, i. 255, Eb. 106.
    4. to make, make up, Lat. efficere; sex tigir penninga göra eyri, sixty pence make an ounce, Grág. i. 500, Rb. 458.
    5. to grant, render; göra kost, to make a choice, to grant, Nj. 130, Dropl. 6, Fms. xi. 72, (usually ellipt., kostr being understood); vil ek at þér gerit kostinn, Nj. 3; ok megit þér fyrir því göra ( grant) honum kostinn, 49, 51; göra e-m lög, to grant the law to one, 237; göra guðsifjar, to make ‘gossip’ with one, to be one’s godfather, Fms. ii. 130.
    6. special usages; göra spott, háð, gabb, … at e-u, to make sport, gibes, etc. at or over a thing, Fms. x. 124; göra iðran, to do penance, Greg. 22; göra þakkir, to give thanks, Hom. 55; göra róm at máli e-s, to cheer another’s speech, shout hear, hear! var görr at máli hans mikill rómr ok góðr, his speech was much cheered, Nj. 250,—a parliamentary term; the Teutons cheered, the Romans applauded (with the hands), cp. Tacit. Germ.
    7. with prepp.; gera til, to make ready or dress meat; láta af ( to kill) ok göra til ( and dress), K. Þ. K. 80, Ísl. ii. 83, 331, Fs. 146, 149, Bjarn. 31, Finnb. 228; göra til nyt, to churn milk, K. Þ. K. 78; göra til sverð, to wash and clean the sword, Dropl. 19; máttu þeir eigi sjá, hversu Þorvaldr var til gerr, how Th. got a dressing, Nj. 19.
    β. göra at e-u, to mend, make good, put right (at-görð), ek skal at því gera, Fms. xi. 153, Eg. 566, Nj. 130: to heal, Bárð. 171, Eg. 579, Grág. i. 220; göra at hesti, K. Þ. K. 54, Nj. 74: göra við e-u, vide B. II.
    8. adding acc. of an adj., part., or the like; göra mun þat margan höfuðlausan, Nj. 203; göra mikit um sik, to make a great noise, great havoc, Fb. i. 545, Grett. 133, Fms. x. 329; göra e-n sáttan, to reconcile one, Grág. i. 336; göra sér e-n kæran, to make one dear to oneself, Hkr. i. 209; göra sik líkan e-m, to make oneself like to another, imitate one, Nj. 258; göra sik góðan, to make oneself good or useful, 74, 78; göra sik reiðan, to take offence, 216; göra sér dælt, to make oneself at home, take liberties, Ld. 134, Nj. 216; göra langmælt, to make a long speech, Sks. 316; göra skjót-kjörit, to make a quick choice, Fms. ii. 79; göra hólpinn, to ‘make holpen,’ to help, x. 314; göra lögtekit, to make a law, issue a law, xi. 213, Bs. i. 37; hann gerði hann hálshöggvinn, he had him beheaded, Fms. ix. 488, v. l.; ok görðu þá handtekna alla at minsta kosti, Sturl. i. 40; várir vöskustu ok beztu menn era görfir handteknir, 41.
    β. göra sér mikit um e-t, to make much of, admire, Eg. 5, Fms. x. 254, 364; göra e-t at ágætum, to make famous, extol a thing, vii. 147; göra at orðum, to notice as remarkable, Fas. i. 123; göra at álitum, to take into consideration, Nj. 3; göra sér úgetið at e-u, to be displeased with, Ld. 134; göra vart við sik, to make one’s presence noticed, Eg. 79; göra sér mikit, lítið fyrir, to make great, small efforts, Finnb. 234; göra sér í hug, to brood over; hann gerði sér í hug at drepa jarl, Fs. 112; göra sér í hugar lund, to fancy, think: göra af sér, to exert oneself, ef þú gerir eigi meira af þér um aðra leika, Edda 32; hvárt hann var með Eiríki jarli, eðr görði hann annat af sér, or what else he was making of himself, Fms. xi. 157.
    9. phrases, gera fáleika á sik, to feign, make oneself look sad, Nj. 14; esp. adding upp, gera sér upp veyki, to feign sickness, (upp-gerð, dissimulation); göra sér til, to make a fuss, (hence, til-gerð, foppishness.)
    B. To do:
    I. to do, act; allt þat er hann gerir síðan ( whatever he does), þat á eigandi at ábyrgjask, Gþl. 190; þér munut fátt mæla eðr gera, áðr yðr munu vandræði af standa, i. e. whatsoever you say or do will bring you into trouble, Nj. 91; göra e-t með harðfengi ok kappi, 98; ger svá vel, ‘do so well,’ be so kind! 111; gerit nú svá, góði herra (please, dear lord!), þiggit mitt heilræði, Fms. vii. 157: and in mod. usage, gerið þér svo vel, gerðu svo vel, = Engl. please, do! sagði, at hann hafði með trúleik gört, done faithfully, Eg. 65; göra gott, to do good; göra íllt, to do evil, (góð-görð, íll-görð); ok þat var vel gört, well done, 64; geyrða ek hotvetna íllt, I did evil in all things, Niðrst. 109; hefir hann marga hluti gört stór-vel til mín, he has done many things well towards me, I have received many great benefits at his hands, Eg. 60: with dat., svá mikit gott sem jarl hefir mér gert, Nj. 133; þér vilda ek sízt íllt göra, I would least do harm to thee, 84: göra fúlmennsku, to do a mean act, 185; göra vel við e-n, to do well to one, Fs. 22; göra stygð við e-n, to offend one, Fms. x. 98; göra sæmiliga til e-s, to do well to one, Ld. 62, Nj. 71; göra sóma e-s, to do honour to one, Fms. vii. 155; göra e-m gagn, to give help to one, Nj. 262; göra e-m sæmd, skomm, to do ( shew) honour, dishonour, to one, 5, Fms. x. 43; göra háðung, xi. 152; göra styrk, to strengthen one, ix. 343; göra e-m skapraun, to tease one; göra ósóma, Vápn. 19; göra skaða ( scathe), Eg. 426; göra óvina-fagnað, to give joy to one’s enemies, i. e. to do just what they want one to do, Nj. 112; göra til skaps e-m, to conform to one’s wishes, 80; gerum vér sem faðir vár vill, let us do as our father wishes, 198; vel má ek gera þat til skaps föður míns at brenna inni með honum, id.; göra at skapi e-s, id., 3; var þat mjök gert móti mínu skapi, Fms. viii. 300; gera til saka við e-n, to offend, sin against one, Nj. 80; gera á hluta e-s, to wrong one, Vígl. 25; göra ílla fyrir sér, to behave badly, Fms. vii. 103.
    II. adding prep.; göra til e-s, to deserve a thing (cp. til-görð, desert, behaviour); hvat hafðir þú til gört, what hast thou done to deserve it? Nj. 130; framarr en ek hefi til gört, more than I have deserved, Fms. viii. 300; ok hafit þér Danir heldr til annars gört, ye Danes have rather deserved the reverse, xi. 192, Hom. 159:—göra eptir, to do after, imitate, Nj. 90:—göra við e-u (cp. við-görð, amendment), to provide for, amend, ok mun úhægt vera at göra við forlögum þeirra, Ld. 190; er úhægt at göra við ( to resist) atkvæðum, Fs. 22; ok mun ekki mega við því gera, Nj. 198:—göra af við e-n (cp. af-görð, evil doing), to transgress against one, ek hefi engan hlut af gört við þik, Fms. vii. 104, viii. 241; ok iðrask nú þess er hann hefir af gert, 300; göra af við Guð, to sin against God, Hom. 44.
    2. special usages; göra … at, to do so and so; spurði, hvat hann vildi þá láta at gera, he asked what he would have done, Nj. 100; hann gerði þat eina at, er hann átti, he did only what be ought, 220; þeir Flosi sátu um at rengja, ok gátu ekki at gert, F. tried, and could do nothing, 115, 242; þér munut ekki fá at gert, fyrr en …, 139; Flosi ok hans menn fengu ekki at gert, 199; mikit hefir þú nú at gert, much hast thou now done ( it is a serious matter), 85; er nú ok mikit at gert um manndráp siðan, 256; hann vildi taka vöru at láni, ok göra mikit at, and do great things, Ld. 70; Svartr hafði höggit skóg ok gert mikit at, Nj. 53; slíkt gerir at er sölin etr, so it happens with those who eat seaweed, i. e. that (viz. thirst) comes of eating seaweed, Eg. 605.
    β. göra af e-u, to do so and so with a thing; hvat hafið ér gert af Gunnari, Njarð. 376; ráð þú draumana, vera má at vér gerim af nokkut, may be that we may make something out of it, Ld. 126; gör af drauminum slíkt er þér þykkir líkligast, do with the dream ( read it) as seems to thee likeliest, Ísl. ii. 196: göra við e-n, to do with one; þá var um rætt, hvað við þá skyldi göra, what was to be done with them? Eg. 232; ærnar eru sakir til við Egil, hvat sem eg læt göra við hann, 426; eigi veit ek hvat þeir hafa síðan við gört, 574: göra fyrir e-t, to provide; Jón var vel fjáreigandi, ok at öllu vel fyrir gört, a wealthy and well-to-do man, Sturl. iii. 195; þótt Björn sé vel vígr maðr, þá er þar fyrir gört, því at …, but that is made up, because …: fyrir göra (q. v.), to forfeit.
    C. METAPH. AND SPECIAL USAGES:
    I. to do, help, avail; nú skulum vér ganga allir á vald jarlsins, því at oss gerir eigi annat, nothing else will do for us, Nj. 267; þat mun ekki gera, that wont do, 84; en ek kann ekki ráð til at leggja ef þetta gerir ekki, Fms. ii. 326; konungr vill þat eigi, þvi at mér gerir þat eigi ( it will not do for me) at þér gangit hér upp, x. 357; þat gerir mér ekki, at þér gangit á Orminn, … en hitt má vera at mér komi at gagni, ii. 227; þóttisk þá vita, at honum mundi ekki gera ( it would do nothing) at biðja fyrir honum, Fb. i. 565; engum gerði við hann at keppa, 571; ekki gerði þeim um at brjótask, Bárð. 10 new Ed.; sagða ek yðr eigi, at ekki mundi gera at leita hans, Sks. 625; hvat gerir mér nú at spyrja, Stj. 518; ekki gerir at dylja, no use hiding it, Fbr. 101 new Ed.; ætla þat at fáir þori, enda geri engum, Band. 7; bæði var leitað til annarra ok heima, ok gerði ekki, but did no good, 4; hét hann þeim afarkostum, ok gerði þat ekki, but it did no good, Fms. ii. 143.
    II. to send, despatch, cp. the Engl. to ‘do’ a message; hann gerði þegar menn frá sér, Eg. 270; hann hafði gört menn sex á skóginn fyrir þá, 568; þá gerði Karl lið móti þeim, Fms. i. 108; jarl gerði Eirík at leita Ribbunga, ix. 314; hann gerði fram fyrir sik Álf á njósn, 488; hann gerði menn fyrir sér at segja konunginum kvámu sína, x. 10; hleypi-skúta var gör norðr til Þrándheims, vii. 206; jafnan gerði jarl til Ribbunga ok drap menn af þeim, ix. 312; vilja Ósvífrs-synir þegar gera til þeirra Kotkels, despatch them to slay K., Ld. 144; skulu vér nú göra í mót honum, ok láta hann engri njósn koma, 242:—göra eptir e-m, to send after one, Nero bað göra eptir postulunum ok leiða þangat, 656 C. 26; nú verðr eigi eptir gört at miðjum vetri, Grág. i. 421; frændr Bjarnar létu göra eptir (Germ. abholen) líki hans, Bjarn. 69; síðan gerðu þeir til klaustrs þess er jómfrúin var í, Fms. x. 102:—gera e-m orð, njósn, to do a message to one; hann gerði orð jörlum sínum, Eg. 270; ætluðu þeir at göra Önundi njósn um ferðir Egils, 386, 582; vóru þangat orð gör, word was sent thither, Hkr. ii. 228.
    III. with infin. as an auxiliary verb, only in poetry and old prose (laws); ef hón gerði koma, if she did come, Völ. 5; gerðit vatn vægja, Am. 25; gramr gørr-at sér hlífa, he does not spare himself, Hkr. i. (in a verse); gerðut vægjask, id., Fs. (in a verse); hann gerðisk at höggva, Jb. 41; görðir at segja, Bkv. 15; görðisk at deyja, Gkv. 1. 1: in prose, eigi gerir hugr minn hlægja við honum, Fas. i. 122; góðir menn göra skýra sitt mál með sannsögli, 677. 12; Aristodemus görði eigi enn at trúa, Post.: esp. in the laws, ef þeir göra eigi ganga í rúm sín, Grág. i. 8; ef goðinn gerr eigi segja, 32; ef hann gerr eigi í ganga, 33; ef þeir göra eigi hluta meðr sér, 63; ef dómendr göra eigi dæma, 67; ef dómendr göra eigi við at taka, id.; ef goðinn gerr eigi ( does not) nefna féráns-dóm, 94; nú göra þeir menn eigi úmaga færa, 86; ef þeir göra eigi nefna kvöðina af búanum, Kb. ii. 163; ef þeir göra eigi segja, hvárt …, Sb. ii. 52; nú gerr sá eigi til fara, Kb. ii. 96; göra eigi koma, 150; ef hann gerr eigi kjósa, § 113.
    IV. a law term, göra um, or gera only, to judge or arbitrate in a case; fékksk þat af, at tólf menn skyldu göra um málit, Nj. 111; villt þú göra um málit, 21; bjóða mun ek at göra um, ok lúka upp þegar görðinni, 77; mun sá mála-hluti várr beztr, at góðir menn geri um, 88; málin vóru lagið í gerð, skyldu gera um tólf menn, var þá gert um málin á þingi, var þat gert, at … (follows the verdict), 88; vil ek at þú sættisk skjótt ok látir góða menn gera um …, at hann geri um ok enir beztu menn af hvárra liði lögliga til nefndir, 188; Njáll kvaðsk eigi gera mundu nema á þingi, 105; þeir kváðusk þat halda mundu, er hann gerði, id.; skaltú gera sjálfr, 58; fyrr en gert var áðr um hitt málit, 120; ek vil bjóðask til at göra milli ykkar Þórðar um mál yðar, Bjarn. 55; Þorsteinn kvað þat þó mundi mál manna, at þeir hefði góða nefnd um sættir þótt hann görði, 56; nú er þegar slegit í sætt málinu með því móti, at Áskell skal göra um þeirra í milli, Rd. 248; er nú leitað um sættir milli þeirra, ok kom svá at þeir skulu göra um málin Þorgeirr goði frá Ljósa-vatni ok Arnórr ór Reykjahlíð, sú var görð þeirra at …, 288; svá kemr at Ljótr vill at Skapti görði af hans hendi, en Guðmundr vill sjálfr göra fyrir sína hönd, skyldi Skapti gerð upp segja, Valla L. 225; eigi hæfir þat, leitum heldr um sættir ok geri Þorgeirr um mál þessi, Lv. 12; var jafnt gört sár Þórðar ok sár Þórodds, Eb. 246; þær urðu mála-lyktir at Þórðr skyldi göra um …, 24; ok vóru þá görvar miklar fésektir, 128; var leitað um sættir, ok varð þat at sætt, at þeir Snorri ok Steindórr skyldi göra um, 212; þit erut gerfir héraðs-sekir sem íllræðis-menn, Fs. 58: göra görð, Sturl. i. 63, 105: adding the fine, to fix the amount, þat er gerð mín, at ek geri verð húss ok matar, I fix the amount of the value of the house and (stolen) stores, Nj. 80; gerði Njáll hundrað silfrs, N. put it at a hundred silver pieces, 58; margir mæltu, at mikit vaeri gert, that the amount was high, id.; slíkt fégjald sem gert var, 120; vilit ér nokkut héraðs-sektir göra eða utanferðir, 189; hann dæmdi þegar, ok görði hundrað silfrs, 6l; síðan bauð Bjarni Þorkatli sætt ok sjálfdæmi, görði Bjarni hundrað silfrs, Vápn. 31; ek göri á hönd Þóri hundrað silfrs, Lv. 55; ek göri á hönd þér hundrað silfrs, id.; vilit þér, at ek göra millum ykkar? síðan görði konungr konuna til handa Þórði ok öll fé hennar, Bjarn. 17; Rafn kvað hann mikit fé annat af sér hafa gört, at eigi þætti honum þat betra, Fs. 30; Gellir görði átta hundrað silfrs, Lv. 97; fyrir þat gerði Börkr hinn digri af honum eyjarnar, B. took the isles from him as a fine, Landn. 123: adding the case as object, Gunnarr gerði gerðina, G. gave judgment in the case, Nj. 80; fyrr en gert var áðr um hitt málit, till the other case was decided, 120; þá sætt er hann görði Haraldi jarli, that settlement which he made for earl Harold, Fms. viii. 300: Flosi var görr utan ok allir brennu-menn, F. was put out ( banished) and all the burners, Nj. 251: metaph., nema þau vili annat mál á gera, unless they choose to settle it otherwise, Grág. i. 336.
    2. in the phrase, göra sekð, to make a case of outlawry, Grág. i. 118; eigi um görir sekð manns ella, else the outlawry takes no effect; en hann um görir eigi ella sekðina, else he cannot condemn him, 119.
    3. to perform; eptir-gerðar þeirrar sem hverr nennti framast at gera eptir sinn náung, Fms. viii. 103; en þat grunaði konung, at hann mundi ætla at göra eptir sumar sættir, i. e. that he had some back door to escape by, Orkn. 58 (cp. Ó. H.); allt þat er þér gerit nú fyrir þeirra sálum, id.
    V. special usages, to make allowance for; gera fóðr til fjár, to make an arbitrary allowance for, Ísl. ii. 138; hence, to suppose, en ef ek skal göra til fyrir fram ( suggest) hvat er hón (the code) segir mér, þá segi ek svá, at …, Fms. ix. 331; gera sér í hug, Fs. 112; göra sér í hugar-lund, to fancy; göra e-m getsakir, to impute to one; gera orð á e-u, to report a thing; þat er ekki orð á því geranda, ‘tis not worth talking about; eigi þarf orð at göra hjá því (‘tis not to be denied), sjálfan stólkonunginn blindaði hann, Mork. 14 (cp. Fms. vi. 168, l. c.); gera sér létt, to take a thing lightly, Am. 70; göra sér far um, to take pains; göra sér í hug, hugar-lund, to suppose.
    D. IMPERS. it makes one so and so, one becomes; hann görði fölvan í andliti, he turned pale, Glúm. 342; leysti ísinn ok görði varmt vatnið, the water became warm, 623. 34; veðr görði hvast, a gale arose, Eg. 128; hríð mikla gerði at þeim, they were overtaken by a storm, 267; þá gerði ok á hríð (acc.) veðrs, 281; féll veðrit ok gerði logn (acc.), and became calm, 372; görði þá stórt á firðinum, the sea rose high, 600; til þess er veðr lægði ok ljóst gerði, and till it cleared up, 129; um nóttina gerði á æði-veðr ok útsynning, 195; görir á fyrir þeim hafvillur, they lost their course (of sailors), Finnb. 242; mér gerir svefnhöfugt, I grow sleepy, Nj. 264; þá görði vetr mikinn þar eptir hinn næsta, Rd. 248.
    E. REFLEX, to become, grow, arise, and the like; þá görðisk hlátr, then arose laughter, Nj. 15; görðisk bardagi, it came to a fight, 62, 108; sá atburðr görðisk, it came to pass, Fms. x. 279; þau tíðendi er þar höfðu görzt, Ld. 152; gerðisk með þeim félagskapr, they entered into fellowship, Eg. 29; gerðisk svá fallit kaup, Dipl. ii. 10; Sigurðr konungr gerðisk ( grew up to be) ofstopa-maðr …, görðisk mikill maðr ok sterkr, Fms. vii. 238; hann görðisk brátt ríkr maðr ok stjórnsamr, xi. 223; Unnr görðisk þá mjök elli-móð, U. became worn with age, Ld. 12; sár þat er at ben görðisk, a law term, a wound which amounted to a bleeding wound, Nj. passim:—to be made, to become, görask konungr, to become king, Eg. 12; ok görðisk skáld hans, and became his skáld, 13; görðisk konungs hirðmaðr, 27; görask hans eigin-kona, to become his wedded wife, Fms. i. 3; at hann skyldi görask hálf-konungr yfir Dana-veldi, 83; vill Hrútr görask mágr þinn, Nj. 3; hann gerðisk síðan óvarari, he became less cautious, Fms. x. 414.
    2. with the prep. svá, to happen, come to pass so and so; svá görðisk, at …, it so happened, that …, Nj. 167; görðisk svá til, at …, Fms. x. 391; þá görðisk svá til um síðir, at…, at last it came to pass. that …, 392; enda vissi hann eigi, at þingför mundi af görask, in case he knew not that it would entail a journey to parliament, Grág. i. 46: with at added, to increase, þá görðisk þat mjök at um jarl ( it grew even worse with the earl) at hann var úsiðugr um kvenna-far, görðisk þat svá mikit, at …, it grew to such a pitch, that …, Hkr. i. 245; hence the mod. phrase, e-ð á-görist, it increases, gains, advances, esp. of illness, bad habits, and the like, never in a good sense.
    3. impers. with dat., honum gerðisk ekki mjök vært, he felt restless, Ld. 152; næsta gerisk mér kynlegt, I feel uneasy, Finnb. 236.
    4. to behave, bear oneself; Páll görðisk hraustliga í nafni Jesu, Post. 656 C. 13.
    5. to set about doing, be about; fám vetrum síðan görðisk hann vestr til Íslands, Fms. x. 415; maðr kom at honum ok spurði, hvat hann gerðisk, what he was about, Ó. H. 244; görðisk jarl til Ribbunga, Fms. ix. 312, v. l.; tveir menn görðusk ferðar sinnar, two men set out for a journey, x. 279; görðusk menn ok eigi til þess at sitja yfir hlut hans, Eg. 512; at þessir menn hafa görzk til svá mikils stórræðis, Fms. xi. 261; eigi treystusk menn at görask til við hann, Bárð. 160.
    6. (mod.) to be; in such phrases as, eins og menn nú gerast, such as people now are; eins og flestir menn gerast.
    F. PART. PASS. görr, geyrr (Fms. ix. 498, x. 75), gjörr, gerr, as adj., compar. görvari, superl. görvastr; [A. S. gearu; gare, Chaucer, Percy’s Ballads; O. H. G. garwe; Germ. gar]:—skilled, accomplished; vaskligr, at sér görr, Ld. 134; vel at sér görr, Ísl. ii. 326, Gísl. 14; gerr at sér um allt, Nj. 51; hraustir ok vel at sér görvir, Eg. 86; at engi maðr hafi gervari at sér verit en Sigurðr, Mork. 221; allra manna snjallastr í máli ok görvastr at sér, Hkr. iii. 360: the phrase, leggja görva hönd á e-t, to set a skilled hand to work, to be an adept, a master in a thing; svá hagr, at hann lagði allt á görva hönd, Fas. i. 391, (á allt görva hönd, iii. 195.)
    2. ready made, at hand; in the saying, gott er til geyrs (i. e. görs, not geirs) at taka, ‘tis good to have a thing at hand, Hkm. 17; ganga til görs, to have it ready made for one, Ld. 96; gör gjöld, prompt punishment, Lex. Poët.:—with infin., gerr at bjóða, ready to offer, Gh. 17; gervir at eiskra, in wild spirits, Hom. 11; görvar at ríða, Vsp. 24: with gen. of the thing, gerr ílls hugar, prone to evil, Hým. 9; gerr galdrs, prone to sorcery, Þd. 3; skulut þess görvir, be ready for that! Am. 55.
    II. [cp. görvi, Engl. gear], done, dressed; svá görvir, so ‘geared,’ so trussed, Am. 40.
    III. adverb. phrases, so-gurt, at soguru, so done; verða menn þat þó so-gurt at hafa, i. e. there is no redress to be had, Hrafn. 9; hafi hann so-gurt, N. G. L. i. 35, Nj. 141; kvað eigi so-gort duga, 123, v. l.; at (með) so-guru, this done, quo facto, Skv. 1. 24, 40; freq. with a notion of being left undone, re infecta. Germ. unverrichteter sache, Eg. 155, Glúm. 332, Ó. H. 202; enda siti um so-gort, and now let it stand, Skálda 166; við so-gurt, id., 655 vii. 4; á so-gurt ofan, into the bargain, Bs. i. 178, Ölk. 36, Fas. i. 85.

    Íslensk-ensk orðabók > GÖRA

  • 12 pour

    pour [puʀ]
    ━━━━━━━━━
    ━━━━━━━━━
    1. <
       a. ( = en faveur de) for
    je suis pour ! (inf) I'm all for it! (inf)
       b. (lieu) for
       c. (temps) for
    tu en as pour combien de temps ? how long are you going to be?
    ne m'attendez pas, j'en ai encore pour une heure don't wait for me, I'll be another hour
       d. ( = à la place de) for
       e. (rapport) for
    c'est bien trop cher pour ce que c'est ! it's far too expensive for what it is!
    pour un Anglais, il parle bien le français he speaks French well for an Englishman
       f. (intention, but) for
    c'est fait pour ! (inf) that's what it's meant for!
    pour + infinitif to
       g. (cause) pour quelle raison ? for what reason?
    pourquoi se faire du souci pour ça ? why worry about that?
    pour + infinitif passé
    pour peu qu'il ait un peu bu, il va raconter n'importe quoi if he's had even the smallest drink he'll say anything
       h. ( = du point de vue de, concernant) pour moi, elle était déjà au courant if you ask me, she already knew
    et pour les billets, c'est toi qui t'en charges ? so, you'll take care of the tickets, will you?
       i. ( = en échange de) donnez-moi pour 20 € de cerises give me 20 euros' worth of cherries, please
    il l'a eu pour 10 € he got it for 10 euros
    j'en ai eu pour 50 € de photocopies it cost me 50 euros to do the photocopies
       j. ( = comme) as
    pour un sale coup, c'est un sale coup ! (inf) of all the awful things to happen!
    pour une surprise, c'est une surprise ! this really is a surprise!
    2. <
    * * *

    I puʀ

    pour cela, il faudra faire — to do that, you'll have to do

    c'était pour rire or plaisanter — it was a joke

    il est seul mais il a tout fait pour — (colloq) he's on his own, but it's entirely his own doing

    c'est fait or étudié pour! — (colloq) ( c'est sa fonction) that's what it's for

    c'est bien payé mais pour la sécurité de l'emploi... — the pay is good but as regards job security...

    oui, c'est pour quoi? — yes, what is it?

    pour moi, il a tort — as far as I am concerned, he's wrong

    4) ( en faveur de) for

    je suis pour — (colloq) I'm in favour [BrE]

    être pour quelque chose/faire quelque chose — gén to be in favour [BrE] of something/doing something

    6) ( comme)
    7) ( à la place de) for

    ‘il te parlera du Japon’ - ‘pour ce que ça m'intéresse!’ — ‘he'll talk to you about Japan’ - ‘I can't say I'm very interested’

    pour être intelligente, ça elle l'est! — she really is intelligent!, intelligent she certainly is!

    il n'en a plus pour longtemps — ( mourant) he doesn't have long to live


    II puʀ
    nom masculin

    ••
    pour + verbe
    Lorsque pour sert à indiquer un but il se traduit généralement par to devant un verbe à l'infinitif: sortir pour acheter un journal = to go out to buy a newspaper; pour faire des meringues, il faut des oeufs = to make meringues, you need eggs
    Il peut également se traduire par in order to, qui est plus soutenu: pour mettre fin aux hostilités = in order to put an end to hostilities
    Quand pour est suivi d'une forme négative, il se traduira par so as not to ou in order not to: pour ne pas oublier = so as not to forget; pour ne pas rater le train = so as not to miss the train, in order not to miss the train
    Lorsque pour relie deux actions distinctes sans relation de cause à effet, il sera traduit par and et le verbe conjugué normalement: elle s'endormit pour se réveiller deux heures plus tard = she fell asleep and woke up two hours later. Quand la deuxième action n'est pas souhaitable ou qu'une notion de hasard malheureux est sous-entendue, on traduira par only to: she fell asleep only to wake up two hours later; il partit à la guerre pour se faire tuer trois jours plus tard = he went off to war only to be killed three days later
    pour + nom ou pronom
    Lorsque pour sert à indiquer la destination au sens large il se traduit généralement par for: le train pour Pau = the train for Pau; pour vendredi = for Friday; il travaille pour elle = he works for her
    Lorsque pour signifie en ce qui concerne, il se traduira le plus souvent par about: tu te renseignes pour une assurance voiture/pour samedi? = will you find out about car insurance/about Saturday?
    Attention: pour placé en début de phrase se traduira par as regards: pour l'argent, rien n'est décidé = as regards the money, nothing has been decided ou nothing has been decided about the money
    Lorsque pour signifie comme il se traduit souvant par as: je l'ai eu pour professeur = I had him as a teacher
    Lorsque pour relie un terme redoublé il se traduit parfois par for: mot pour mot = word for word; mais ce n'est pas toujours le cas: jour pour jour = to the day. On se reportera au nom dans le dictionnaire
    * * *
    puʀ
    1. prép
    1) (destination, finalité) for

    C'est un cadeau pour toi. — It's a present for you.

    pour faire qch — to do sth, in order to do sth

    Je lui ai téléphoné pour l'inviter. — I phoned him to invite him.

    J'ai ajouté une cornière pour consolider l'ensemble. — I added a bracket to make it all a bit stronger.

    pour aller à Strasbourg, s'il vous plaît? — which way is it to Strasbourg, please?

    Je lui ai prêté mon pull pour qu'elle n'ait pas froid. — I lent her my jumper so that she wouldn't be cold.

    pour moi (= à mon avis) — in my view, (= pour ma part) for my part, personally

    Pour moi, il ne dit pas toute la vérité. — In my view he's not telling the whole truth.

    Pour moi, je vais dorénavant être plus prudent. — For my part, I shall be more cautious from now on.

    3) (cause) for

    On l'a mis en prison pour un délit mineur. — He was jailed for a minor offence.

    Il a été critiqué pour avoir posé sa candidature. — He was criticized for applying.

    pour riche que... — rich though...

    pour 100 euros de... — 100 euros' worth of...

    Donnez-moi pour 20 euros d'essence. — Give me 20 euros' worth of petrol.

    2. nm
    (= avantage)
    * * *
    I.
    pour ⇒ Note d'usage prép
    1 ( indiquant le but) to; pour cela, il faudra faire to do that, you'll have to do; pour bien faire il faudrait partir tôt to be really sure we should leave early; c'était pour rire or plaisanter it was a joke; il est seul mais il a tout fait pour he's on his own, but it's entirely his own doing; pour que so that; que faire pour qu'elle comprenne? how can we get her to understand?; pour ainsi dire so to speak; quelque chose pour le mal de tête/le rhume something for headaches/colds; c'est fait or étudié pour! ( c'est sa fonction) that's what it's for; bien sûr tu peux en manger, c'est fait pour! of course you can eat some, that's what it's there for!;
    2 ( indiquant une destination) for; le train pour Paris ( prêt à partir) the train for Paris; ( plus général) the train to Paris; l'avion pour Paris the Paris plane, the plane to Paris; c'est le train pour où? where does this train go?; il faut une heure pour Oloron it's an hour to Oloron;
    3 ( en ce qui concerne) j'ai choisi le sujet d'étude mais pour l'université je ne sais pas encore I've decided on my subject but as regards the university I'm not sure yet ou but I'm not sure about the university yet; c'est bien payé mais pour la sécurité de l'emploi… the pay is good but as regards job security ou as far as job security goes…; oui, c'est pour quoi? yes, what is it?; ( plus poli) yes, what can I do for you?; pour moi, il a tort as far as I am concerned, he's wrong; qu'est-il pour toi, un ami? how do you see him? as a friend?;
    4 ( en faveur de) for; voter pour un candidat to vote for a candidate; 120 voix pour et 95 contre 120 votes for and 95 against; c'est pour la recherche contre le cancer it's for ou in aid of cancer research; je suis pour I'm in favourGB; être pour qch/faire qch gén to be in favourGB of sth/doing sth; je suis pour que Catherine reste I'm in favourGB of Catherine staying; je suis pour les Verts I'm for the ecologists; je suis pour Paris Sport I support Paris;
    5 ( avec une indication de temps) for; ce sera prêt pour vendredi? will it be ready for ou by Friday?; pour plus tard/aujourd'hui for later/today; pour toujours forever; pour le moment or l'instant for the moment, for the time being; le bébé/le baptême c'est pour quand? when is the baby due/the christening?;
    6 ( comme) elle a pour ambition d'être pilote her ambition is to be a pilot; elle a pour principe de ne jamais emprunter de l'argent it's a rule with her ou it's one of her principles never to borrow money; ils ont pour habitude de déjeuner tard they usually have a late lunch; n'avoir pour toute arme qu'un bâton to be armed only with a stick; il n'avait qu'un pantalon pour tout vêtement he was wearing nothing but a pair of trousers GB ou pants US;
    7 ( à la place de) for; écrire qch pour qch to write sth instead of sth; je l'ai pris pour plus bête qu'il n'est I thought he was more stupid than he really is; je suis ici pour ma collègue I'm here in place of my colleague;
    8 ( à son avantage) elle avait pour elle de savoir écouter/la patience she had the merit of being a good listener/being patient;
    9 ( introduisant une concession) pour intelligent qu'il soit intelligent though he may be; ‘il te parlera du Japon’-‘pour ce que ça m'intéresse!’ ‘he'll talk to you about Japan’-‘I can't say I'm very interested’; pour peu qu' il y ait du monde sur la route nous serons en retard there only has to be a bit of traffic and we'll be late; pour autant que je sache as far as I know;
    10 ( marquant l'emphase) pour être intelligente, ça elle l'est! she really is intelligent!, intelligent she certainly is!;
    11 ( indiquant une quantité) j'ai mis pour 50 euros d'essence I've put in 50 euros' worth of petrol GB ou gas US; merci pour tout thank you for everything; pleurer pour un rien to cry over nothing; s'inquiéter pour un rien to fret about nothing; je n'y suis pour rien I had nothing to do with it; ne t'inquiète pas pour si peu don't worry about a little thing like that; tu y es bien pour quelque chose si elle est malheureuse if she's miserable, it has certainly got something to do with you; il y est pour beaucoup si elle est malheureuse if she's miserable, he's largely to blame; elle y est pour beaucoup s'il a réussi if he has succeeded a lot of the credit should go to her; je n'en ai pas pour longtemps it won't take long; il n'en a plus pour longtemps ( mourant) he doesn't have long to live; j'en ai encore pour deux heures it'll take another two hours; j'en ai pour une minute it'll only take a minute;
    12 ( indiquant une cause) for; se battre pour une femme to fight over a woman; être battu pour avoir menti to be beaten for lying; ⇒ oui;
    13 ( introduisant une proportion) dix pour cent ten per cent; pour 250 employés, seulement 28 sont des femmes out of 250 employees only 28 are female; une cuillère de vinaigre pour quatre d'huile one spoonful of vinegar to four of oil; pour une large part to a large extent.
    II.
    pour nm le pour et le contre pros and cons (pl).
    [pur] préposition
    1. [indiquant le lieu où l'on va] for
    2. [dans le temps - indiquant le moment] for
    pourriez-vous avoir fini pour lundi/demain? could you have it finished for Monday/tomorrow?
    [indiquant la durée] for
    3. [exprimant la cause]
    elle est pour beaucoup dans le succès de la pièce the success of the play is to a large extent due to her, she has had a great deal to do with the success of the play
    ne me remerciez pas, je n'y suis pour rien don't thank me, I didn't have anything to do with it
    4. [exprimant la conséquence] to
    il a erré trois heures en forêt pour se retrouver à son point de départ he wandered for three hours in the forest, only to find he was back where he'd started from
    5. [capable de]
    6. [par rapport à] for
    7. [avec une valeur emphatique]
    pour un champion, c'est un champion! that's what I call a (real) champion!
    perdre pour perdre, autant que ce soit en beauté if we are going to lose, we might as well do it in style
    pour être en colère, je l'étais! I was so angry!
    8. [indiquant une proportion, un pourcentage] per
    9. [moyennant]
    10. [à la place de] for
    11. [au nom de] for, on behalf of
    pour le directeur [dans la correspondance] pp Director
    12. [en guise de, en qualité de]
    prendre quelqu'un pour époux/épouse to take somebody to be one's husband/wife
    avoir quelqu'un pour ami/professeur to have somebody as a friend/teacher
    j'ai pour principe que... I believe on principle that...
    le livre a pour titre... the book's title is..., the book is entitled...
    13. [indiquant l'attribution, la destination, le but] for
    c'est pour quoi faire, ce truc? what's that thing for?
    a. [recette] serves 4
    b. [couchage] sleeps 4
    je suis venu pour vous voir I'm here ou I've come to see you
    si tu veux réussir, il faut tout faire pour if you want to succeed you have to do everything possible
    15. [en faveur de] for, in favour of
    voter pour quelqu'un to vote for ou in favour of somebody
    16. [du point de vue de]
    ça compte peu pour toi, mais pour moi c'est tellement important it matters little to you but to ou for me it's so important
    pour moi, il a dû se réconcilier avec elle if you ask me, he must have made it up with her
    17. [en ce qui concerne]
    pour certains de nos collègues, la situation est inchangée as far as some of our colleagues are concerned, the situation has not changed
    pour ce qui est de l'avancement, voyez avec le responsable du personnel as far as promotion is concerned, see the personnel officer
    18. (soutenu) [exprimant la concession]
    pour être jeune, elle n'en est pas moins compétente young though she is she's very able
    [en corrélation avec 'que']
    pour patient qu'il soit, il ne supportera pas cette situation for all his patience, he won't put up with this situation
    il était pour partir he was about to leave ou on the point of leaving
    ————————
    [pur] nom masculin invariable
    les pour l'emportent POLITIQUE (humoristique) the argument in favour is overwhelming, the ayes have it
    ————————
    pour que locution conjonctive
    1. [exprimant le but] so that, in order that (formal)
    j'ai pris des places non-fumeurs pour que vous ne soyez pas incommodés par la fumée I've got non-smoking seats so that you won't be bothered by the smoke
    2. [exprimant la conséquence]

    Dictionnaire Français-Anglais > pour

  • 13 О-3

    В ОБИДЕ на кого PrepP Invar subj-compl with бытье (subj: human often neg) to feel annoyed, displeased with s.o., feel o.s. aggrieved
    X на Y-a в обиде - X is offended (by Y's words (by what Y did etc))
    X has taken offense (umbrage) at Y (at Y's words etc) X feels resentment toward Y X resents Y% actions (what Y did etc) X is peeved at Y
    Neg X не будет на Y-a в обиде — X won't mind.
    ...Молчал всесильный Парвус. Да он справедливо мог быть и в обиде. А не исключено: испытывал Ленина нервы, усилял свою позицию выжиданием (Солженицын 5)....The all-powerful Parvus said nothing. Of course, he had every right to be offended. And it was quite possible that he was testing Lenin's nerves, and holding out to strengthen his own position (5a).
    Знаете, отец меня любил больше, чем меня любила мать. Не подумайте, что я на нее в обиде. Я очень любил маму, никакой обиды на неё не имел... (Рыбаков 1). Не (Father) loved me more than mother did, you know. You mustn't think that I resented this. I loved mother very much and had no ill feelings at all towards her... (1a).
    Ну, как обживаешься, солдат?» - обратился Подрезов к Илье. «Спасибо, товарищ секретарь. Не обижаюсь»... - «Значит, армия претензий к нам не имеет. Ну а у нас к армии претензия. Председатель на тебя в обиде» (Абрамов 1). "Well, getting used to being back home, soldier?" Podrezov asked Ilya. "Yes thanks, Comrade Secretary. I can't complain."..."So the army doesn't have any gripes with us. But we have a gripe with the army: the Chairwoman here is peeved at you" (1a).
    «...Ты - казак, вот и поедем со мной на поля... А Полюшка останется с бабкой домоседовать ( ungrammat = домоседничать). Она на нас в обиде не будет» (Шолохов 5). "You're a Cossack now, so come out into the fields with me....And Polyushka can stay at home with Granny. She won't mind" (5a).

    Большой русско-английский фразеологический словарь > О-3

  • 14 в обиде

    [PrepP; Invar; subj-compl with быть (subj: human); often neg]
    =====
    to feel annoyed, displeased with s.o., feel o.s. aggrieved:
    - X на Y-а в обиде X is offended (by Y's words <by what Y did etc>);
    - X has taken offense (umbrage) at Y (at Y's words etc);
    - X resents Y's actions (what Y did etc);
    || Neg X не будет на Y-а в обиде X won't mind.
         ♦...Молчал всесильный Парвус. Да он справедливо мог быть и в обиде. А не исключено: испытывал Ленина нервы, усилял свою позицию выжиданием (Солженицын 5)....The all-powerful Parvus said nothing. Of course, he had every right to be offended. And it was quite possible that he was testing Lenin's nerves, and holding out to strengthen his own position (5a).
         ♦ Знаете, отец меня любил больше, чем меня любила мать. Не подумайте, что я на нее в обиде. Я очень любил маму, никакой обиды на неё не имел... (Рыбаков 1). Не [Father] loved me more than mother did, you know. You mustn't think that I resented this. I loved mother very much and had no ill feelings at all towards her... (1a).
         ♦ "Ну, как обживаешься, солдат?" - обратился Подрезов к Илье. "Спасибо, товарищ секретарь. Не обижаюсь"... - "Значит, армия претензий к нам не имеет. Ну а у нас к армии претензия. Председатель на тебя в обиде" (Абрамов 1). "Well, getting used to being back home, soldier?" Podrezov asked Ilya. "Yes thanks, Comrade Secretary. I can't complain."..."So the army doesn't have any gripes with us. But we have a gripe with the army: the Chairwoman here is peeved at you" (1a).
         ♦ "...Ты - казак, вот и поедем со мной на поля... А Полюшка останется с бабкой домоседовать [ungrammat = домоседничать]. Она на нас в обиде не будет" (Шолохов 5). "You're a Cossack now, so come out into the fields with me....And Polyushka can stay at home with Granny. She won't mind" (5a).

    Большой русско-английский фразеологический словарь > в обиде

  • 15 eira

    (-ða, -t), v.
    1) to spare, with dat. (at þeir skyldu eira konum ok kirkjum);
    eira undan e-u, to yield to;
    2) e-m eirir e-t vel (illa), it agrees well (ill) with one, he is well pleased (displeased) with it (Eiríki konungi eirði þetta stórilla);
    honum eirir illa, ef, he is annoyed, if;
    3) eira e-n af e-u, to deprive one of.
    * * *
    1.
    ð, [A. S. ârian = parcere], to spare, with dat.; hafa allir hlutir unnit eiða at e. Baldri ( not to hurt Balder), Edda 37; hann eirði öngu hvárki í orðum né verkum, he spared naught either in word or work, Nj. 184, Fms. vii. 312; at þeir skyldu e. konum ok kirkjum, spare women and churches, Sturl. iii. 40; e. undan e-u, to yield; höfum vér lengi undan eirt fjandskap yðrum, Ld. 204; kvað hann þá ekki mundu tjá at letja sik, kvaðsk lengi hafa undan eirt, Fms. vii. 244; ok meir þykjumk vér undan eira, Sturl. i. 72; eptir þetta ríða þeir Ögmundr í brott, ok eirir hann undan þá enn fyrst, iii. 103.
    β. impers., e-m eirir e-t illa, it displeases one, i. e. to feel ill at rest with a thing; illa eirði mér fall þitt, Flóv. 29; Eiríki konungi eirði þetta stórilla, Fms. i. 19; honum eirir illa ef hann hefir eigi sitt mál, Ísl. ii. 236; Bergi eirði hit versta, Fs. 53; eira vel (ironically), to be well pleased, meira efni hefir hann til eldingar en honum megi vel eira inni at vera, 45: to do for one, vitum hve oss eiri öl þat er Bárðr of signdi, let us see how Bard’s draught will agree with us, Eg. ch. 44 (in a verse); Egill fann, at honum mundi ekki svá búit eira, E. felt, that this would not do, Eg. 552. In mod. usage, eira means to feel at rest (= una), of a man or beast who is restless or runs from one place to another,—it is said ‘hann eirir hvergi,’ he can nowhere rest; the other senses are obsolete.
    2.
    u, f. rest, = eirð.

    Íslensk-ensk orðabók > eira

  • 16 gør(v)a

    (-ða, -ðr, and görr), v.
    1) to make, construct, build (gør(v)a hús skip, haug);
    gør(v)a bók, to write a book;
    2) to set in order, prepare, perform, etc.;
    gør(v)a veizlu, to make a banquet;
    gør(v)a seið, blót, to perform a sacrifice;
    gør(v)a ferð, to make a journey;
    gør(v)a ráð sitt, to make up one’s mind;
    gør(v)a ráð með e-m, to take counsel with, advise one;
    3) to contract (gør(v)a vináttu, félagskap);
    4) to grant, render;
    gør(v)a kost, to give a choice;
    5) with acc. of an a.;
    gør(v)a sik líkan e-m, to make oneself like to, imitate one;
    gør(v)a sik reiðan, to take offence;
    gør(v)a skjót-kørit, to make a quick choice;
    6) to do, act;
    gør(v)a gott (illt), to do good (evil);
    hefir hann marga hluti gört stór-vel til min, I have received many great benefits at his hands;
    gør(v)a e-m gagn, to give help to one;
    7) to do, avail;
    þat mun ekki gør(v)a, that won’t do;
    ekki gørir at dylja, it is no use denying it;
    8) to send, dispatch (hann gørði þegar menn frá sér);
    9) to beget (af henni gørði hann hinn fyrsta soninn);
    10) to judge or arbitrate in a case (= gør(v)a um mál);
    to fix the amount of a fine (gørði Njáll hundrað silfrs);
    gør(v)a sér e-t, to adjudge to oneself;
    11) with infin. as an auxiliary verb;
    ef hón gørði koma, if she did come;
    gørðit hón hjúfra, she did not wail;
    12) impers. one becomes;
    hann gørði fölvan, he turned pale;
    veðr gørði hvast, a gale arose;
    brið mikla gørði at þeim, they were overtaken by a storm;
    mér gørir svefnhöfugt I grow sleepy;
    13) with preps.:
    gør(v)a mikit af sér, to distinguish oneself;
    gør(v)a e-t af e-m, to extort (take)from one;
    gør(v)a e-t af við e-n, to wrong a person, transgress against one (ek hefi engan hlut af gørt við þik);
    gør(v)a góðan (mikinn) róm at máli e-s, to cheer (praise) another’s speech;
    gør(v)a at e-u, to mend, put right (tekr bann kníf ok gørir at skónum);
    to heal (kannt þú nókkut gør(v)a at slíkum meinum);
    hann gørði þat eina at, er hann átti, he did only what he ought;
    slíkt gørir at, er sölin etr, so it happens when one eats seaweed;
    gør(v)a at skapi e-s, to conform to one’s wishes;
    gør(v)a at álitum, to take into consideration;
    gør(v)a sér úgetit at e-u, to be displeased with;
    gør(v)a á hluta e-s, to wrong one, do harm to;
    gør(v)a fáleika á sik, to make oneself look sad;
    gør(v)a eptir e-m, to send for one;
    gør(v)a e-t eptir, to imitate;
    gør(v)a ráð fyrir e-u, to suppose;
    gør(v)a sér mikit (lítit) fyrir, to make great (small) efforts;
    gør(v)a sér e-t hug, to resolve, plan;
    gør(v)a sér gott hug, to be easy in mind;
    gør(v)a milli (á m.) e-m, to decide between;
    gør(v)a til e-rra, to make preparations for;
    gør(v)a e-t til, to prepare, make ready, dress meat;
    gør(v)a til e-s, to de serve a thing;
    hvat hafðir þú til gört, what hadst thou done to deserve it?;
    gør(v)a sœmdir til e-s, to confer honour upon one;
    gør(v)a til saka við e-n, to transgress against one;
    gør(v)a um mál, to arbitrate in a case (þær urðu málalyktir, at Þórdr skyldi gør(v)a um);
    gør(v)a mikit um sik, to make a great noise;
    gør(v)a sér mikit um e-t, to make much of, admire;
    gør(v)a upp, to rebuild, restore (gør(v)a upp hús, skála);
    gør(v)a e-n upp, to upset one;
    gør(v)a e-n útan, to banish, exile (Flosi var görr útan);
    gør(v)a e-t við e-n, to do with one (þá var um rœtt, hvat við þá skyldi gør(v)a);
    gør(v)a við e-u, to prevent;
    14) refl., gørast.

    Íslensk-ensk orðabók > gør(v)a

  • 17 असूयति _asūyati

    असूयति Den. P. (P.III.1.27)
    1 To envy, to be jealous of; कथं चित्रगतो भर्ता मया$सूयितः M.4.
    -2 To detract from; murmur, grumble at, be displeased with, scorn, be discontented with or angry with (with dat. of person or thing); असूयन्ति सचिवोपदेशाय K.18; असूयन्ति मह्यं प्रकृतयः V.4; न्यसनाय ससौरभस्य कस्तरुसूनस्य शिरस्यसूयति Śi.16.2; श्रद्धावन्तो$नसूयन्तो मुच्यन्ते ते$पि कर्मभिः Bg.3.31; sometimes with acc.; असूयन्ति हि राजानो जनाननृतवादिनः -Caus. To cause to murmur at.

    Sanskrit-English dictionary > असूयति _asūyati

  • 18 быть недовольным

    1) General subject: be always grumbling, lump, sour, frown (at something - чем-либо), be annoyed (with somebody - кем-либо), be peeved (with somebody - кем-либо), be displeased (with something, at something - неудовлетворённым чем-либо)
    2) Colloquial: (кем-л.) get on (one's) case
    3) Business: complain of
    4) Makarov: frown on (чем-л.)

    Универсальный русско-английский словарь > быть недовольным

  • 19 hugna

    (að), v. to please; e-m hugnar e-t, one is pleased, satisfied with a thing; impers., mér hugnar vel (illa) við e-n, I am pleased (displeased) with one;
    refl., hugnast = hugna.
    * * *
    að, to please; e-m hugnar e-t, something pleases one, one likes it, is pleased, satisfied with it; h. vel, ílla, Eg. 395, Lv. 34, Fs. 27, 138, 152, Fas. i. 220, Glúm. 355, 365, Orkn. 14, Korm. 154, Ld. 328, Band. 7 new Ed.: reflex., e-m hugnask e-t, id., Ld. 50, Ó. H. 43, Eg. 96 (v. l.), Sturl. i. 24, Str. 19.

    Íslensk-ensk orðabók > hugna

  • 20 disgustarse con

    • be annoyed with
    • be displeased with
    • fall out with

    Diccionario Técnico Español-Inglés > disgustarse con

См. также в других словарях:

  • Displeased — Displease Dis*please , v. t. [imp. & p. p. {Displeased}; p. pr. & vb. n. {Displeasing}.] [OF. desplaisir, whence F. d[ e]plaisir displeasure; pref. des (L. dis ) + plaisir to please. See {Please}, and cf. {Displeasure}.] 1. To make not pleased;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • displeased — [[t]dɪspli͟ːzd[/t]] ADJ GRADED: v link ADJ, oft ADJ with/at n, ADJ to inf If you are displeased with something, you are annoyed or rather angry about it. Businessmen are displeased with erratic economic policy making... He was not displeased at… …   English dictionary

  • displeased — dis|pleased [dısˈpli:zd] adj formal annoyed or not satisfied ≠ ↑pleased ▪ He looked extremely displeased. displeased with ▪ City officials are displeased with the lack of progress. >displease v [T] >displeasing adj …   Dictionary of contemporary English

  • Displeased Records — Type Independent record labels Industry Entertainment Founded 1993 Founder(s) RW Veltkamp / LJ Eikema …   Wikipedia

  • displeased — adj. displeased at, with * * * with displeasedat …   Combinatory dictionary

  • In conceit with — Conceit Con*ceit , n. [Through French, fr. L. conceptus a conceiving, conception, fr. concipere to conceive: cf. OF. p. p. nom. conciez conceived. See {Conceive}, and cf. {Concept}, {Deceit}.] 1. That which is conceived, imagined, or formed in… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Out of conceit with — Conceit Con*ceit , n. [Through French, fr. L. conceptus a conceiving, conception, fr. concipere to conceive: cf. OF. p. p. nom. conciez conceived. See {Conceive}, and cf. {Concept}, {Deceit}.] 1. That which is conceived, imagined, or formed in… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • To make away with — Make Make (m[=a]k), v. i. 1. To act in a certain manner; to have to do; to manage; to interfere; to be active; often in the phrase to meddle or make. [Obs.] [1913 Webster] A scurvy, jack a nape priest to meddle or make. Shak. [1913 Webster] 2. To …   The Collaborative International Dictionary of English

  • To make up with — Make Make (m[=a]k), v. i. 1. To act in a certain manner; to have to do; to manage; to interfere; to be active; often in the phrase to meddle or make. [Obs.] [1913 Webster] A scurvy, jack a nape priest to meddle or make. Shak. [1913 Webster] 2. To …   The Collaborative International Dictionary of English

  • To make with — Make Make (m[=a]k), v. i. 1. To act in a certain manner; to have to do; to manage; to interfere; to be active; often in the phrase to meddle or make. [Obs.] [1913 Webster] A scurvy, jack a nape priest to meddle or make. Shak. [1913 Webster] 2. To …   The Collaborative International Dictionary of English

  • To put one out of conceit with — Conceit Con*ceit , n. [Through French, fr. L. conceptus a conceiving, conception, fr. concipere to conceive: cf. OF. p. p. nom. conciez conceived. See {Conceive}, and cf. {Concept}, {Deceit}.] 1. That which is conceived, imagined, or formed in… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»